ტომ. 1 (2017): ხმა ქართველი ქალისა
სტატიები

წერა, ბედისწერა და ქალების მიმოწერა

გამოქვეყნებული 2017-04-03

საკვანძო სიტყვები

  • Ecriture Feminine,
  • საბჭოთა რეპრესიები,
  • ქალთა ხელნაწერი,
  • მიმოწერა,
  • საბჭოთა მწერლების კავშრი,
  • საბჭოთა კავშირი.
  • ...More
    Less

როგორ უნდა ციტირება

გაფრინდაშვილი ლ. (2017). წერა, ბედისწერა და ქალების მიმოწერა. ხმა ქართველი ქალისა, 1. Retrieved from https://womensvoice.tsu.ge/index.php/WOM/article/view/1794

ანოტაცია

სტატიაში განხილული და გაანალიზებულია  ქართულ სინამდვილეში ქალების მიერ საკუთარი საზოგადოებრივი და პოლიტიკური ადგილის მოპოვების ისტორია. საქართველოს შემოქმედებითი ერთობების შესახებ არსებული საარქივო მასალის, მწერალ ქალთა ხელნაწერების და მიმოწერის საფუძველზე, ნაპოვნია პასუხი კითხვაზე: არსებობს თუ არა თანამედროვე ფემინისტური დღის წესრიგის წინამორბედი დისკურსი და როგორ შეგვიძლია მისი რეანიმაცია და რეპრეზენტაცია დღეს? ანალიტიკური რეფლექსიის წყაროა XX საუკუნის 20-30-იანი წლები, როცა კულტურული და პოლიტიკური რეპრესიები გაერთიანებული ძალით იბრძვის ძლევამოსილი ბოლშევიკური რეჟიმის გასამყარებლად.

წყაროები

  1. აზიანი, ნატალია. 1936. პიესები, თბილისი: ფედერაცია
  2. აზიანი, ნატალია. 2001. მოგონებები, ფელეტონები, ლექსები, 91-94. თბილისი: მერანი
  3. აზიანი, ნატალია. 27 დეკემბერი, 1934. „წერილი საქართველოს საბჭოთა მწერლების კავშირის პრეზიდიუმს“, საქართველოს საბჭოთა მწერლების კავშირი, საიდუმლო, ფონდი N8, ანაწერი 2, 1921-1965, დოკუმენტი N18, გვ: 3
  4. გაბაშვილი, ეკატერინე. 14 აგვისტო, 1933.„წერილი ნინო ტყეშელაშვილს“, ფონდი N134, ხელნაწერი N 17051. გიორგი ლეონიძის სახელობის ქართული ლიტერატურის სახელმწიფო მუზეუმის არქივი, თბილისი.
  5. გარიყული, მარიამ. 1919. „წერილი ეკატერინე გაბაშვილს“. ფონდი N05588, ხელნაწერი N 17205. გიორგი ლეონიძის სახელობის ქართული ლიტერატურის სახელმწიფო მუზეუმის არქივი, თბილისი.
  6. გარიყული, მარიამ. 1968. თხზულებანი, ტომი 2. თბილისი: საბჭოთა საქართველო
  7. გაფრინდაშვილი, ლელა. 2013. „ქალის უფლებები: მოძრაობა ნაპირიდან ცენტრისაკენ“, წიგნში ვის ეშინია ფემინიზმის საქართველოში?, 27-53. ჰაინრიჰ ბიოლის ფონდის სამხრეთ კავკასიის რეგიონული ბიურო. თბილისი
  8. დარიანი, ელენე. 1916. „ძახილი“, ეშმაკის მათრახი, N12, გვ 8
  9. ესაკია, ლეო. 7 აპრილი, 1939. წერილი „საუდს“, საქართველოს თეატრის, მუსიკის, კინოსა და ქორეოგრაფიის სახელმწიფო მუზეუმი, კოტე ფოცხვერაშვილის არქივი.
  10. თარიშვილი, ნინო. 1924. „უსათაურო“, ბარიკადი, N1, გვ:3
  11. მიქელაძე, კატო. 1917. „თანასწორობა სქესთა წინაშე კანონისა“, ხმა ქართველი ქალისა, N33, გვ: 1
  12. მიქელაძე, კატო. 1917. პასუხი სექტანტ ქალებს, ხმა ქართველი ქალისა, N4, გვ:2-3
  13. მიქელაძე, კატო. 1926. „წერილი ეკატერინე გაბაშვილს“. ხელნაწერი N 17038. გიორგი ლეონიძის სახელობის ქართული ლიტერატურის სახელმწიფო მუზეუმის არქივი, თბილისი.
  14. ნაი, ანდრეა. 2007. „გველის სისინი: ფრანგული ფემინიზმი და ენის ფილოსოფია“. წიგნში გენდერი, კულტურა, თანამედროვეობა, რედ. ლელა გაფრინდაშვილი, 75-93. თბილისი: გამომცემლობა „დობერა“
  15. პანკჰურსტი, კრისტაბელ. 1917. „საზარელი მტარვალობა“, ხმა ქართველი ქალისა, N8, გვ:2
  16. ფონდი N8, სრულიად საქართველოს მწერალთა ფედერაციის კომისიის სხდომის ოქმი, საქართველოს სსრ ლიტერატურისა და ხელოვნების ცენტრალური სახელმწიფო არქივი, საქართველოს საბჭოთა მწერლების კავშირის ფონდი, ანაწერი 2. გვ: 1-45.
  17. Cixous,Helene. 1997. “The Laugh of the Medusa”, in Feminisms: an Anthology of Literary Theory and Criticism, რედაქტორი. By Robyn R. Waehol and Diane Price Herndl (New Brunswick, New Jersey: Rutgers University Press, ) , pp. 345-62.
  18. წერეთელი, ვარინკა. 3 იანვარი, 1939. „წერილი ს.ს.ს. რესპუბლიკის კომისარს“, საქართველოს თეატრის, მუსიკის, კინოსა და ქორეოგრაფიის სახელმწიფო მუზეუმის არქივი.
  19. ჭავჭავაძე, ილია. 1928. პრესა, პოლემიკა, ფელეტონები, ტომი IX, 243-246. ტფილისი: ქართული წიგნი.